Çocuklarda Özgüven Gelişiminin Önemini Anlayalım!

Özgüven, bireyin kendi yeteneklerine ve değerine dair olumlu bir değerlendirmedir. 
Özgüven, bir çocuğun kendini nasıl algıladığını ve bu algının davranışlarına nasıl yansıdığını ifade eder. 

Çocukluk dönemi, özgüvenin şekillendiği en önemli bir dönemdir. Çocuklarda özgüven gelişimi, sadece akademik başarı veya sosyal uyumla değil, aynı zamanda genel yaşam tatminiyle de yakından ilişkilidir.

Çocuklarda özgüvenin nasıl geliştiği, hangi faktörlerin bu süreci etkilediği ve ebeveynler ile eğitimcilerin bu gelişimi desteklemek için hangi yolları kullanabileceğine dair incelemeler şöyledir;

Kişisel Başarılar: Çocuklar, başarılı oldukça kendilerine olan güvenleri artar. Küçük yaşlarda yapılan basit görevlerin başarıyla tamamlanması, ve onaylanması çocuğun kendine olan inancını güçlendirir.

Aile Desteği: Aile, çocuğun özgüven gelişiminde en önemli etkenlerden biridir. Ebeveynlerin çocuklarına duyduğu güven, onları cesaretlendirici ve destekleyici bir ortamda büyütmeleri, özgüvenlerini olumlu yönde etkiler.

Sosyal İlişkiler: Arkadaşlar ve sosyal çevre, çocukların kendilerini değerli ve kabul görmüş hissetmeleri üzerinde büyük bir etkiye sahiptir. Sosyal ilişkilerde yaşanan olumlu deneyimler, özgüven gelişimini destekler ve davranışları olumlu yönde pekiştirir.

Bireysel Özellikler ve İlgi Alanları: Çocukların ilgi alanları ve yetenekleri, özgvenlerini geliştirmede önemli bir rol oynar. Kendi becerilerinin farkına varmak ve bu becerilerle ilgili başarılar yaşamak, özsaygılarını artırır.
Çocuğun hangi alanlara ilgi duyduğunu gözlemleyip, o alana doğru yönlendirmek bu noktada çok önemlidir.

Çocuklarda özgüven gelişimini ve özsaygıyı artıracak birkaç strateji ise şöyledir; 
Pozitif geribidirim ile, çocuklara başarıları ve çabaları ile pozitif ve destekleyici bir tutum sergilemek aynı davranışı tekrarlamalarına olanak sağlayabilir.

Hedef belirleme ile, çocuklara küçük sorumluluklar vererek başarılarını kutlamak özgvenlerini olumlu yönde pekiştirebilir.

Rol model olma ile, ebeveynlerin veya eğitimcilerin özgüvenli davranışlar sergilemeleri ve zorluklarla başa çıkma yöntemlerini göstermek, çocukların da bu davranışları öğrenmesine yardımcı olabilir.